Έτος Ρίτσου- παίρνουμε τα πράγματα στα χέρια μας
Δεν μπορώ να δεχτώ πως έχουμε Ετος Ρίτσου και η μητριά- πατρίδα ακόμα κοιμάαααααται. Και μάλιστα, έναν ύπνο του αδίκου. Επομένως, ας πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας. Οσο μπορούμε. Το ξέρω, καθένας έχει τον ρόλο του. Ομως, αφού το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου δεν έχει ακόμη να παρουσιάσει τις απαραίτητες εκδόσεις και εκθέσεις, αφού φορείς όπως η Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, αλλά και η Εταιρεία Συγγραφέων, ή όπως ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλιοπωλών Αθηνών αφήνουν να περνάνε επέτειοι και διοργανώσεις σαν την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης ή το Φεστιβάλ Βιβλίου χωρίς αναφορές στον Ρίτσο, πρέπει να το φωνάξουμε εμείς.Καθώς, λοιπόν, πλησιάζει η Πρωτομαγιά, την οποία ο ίδιος είχε επιλέξει (για συμβολικούς λόγους) να κρατήσει ως ημέρα της γέννησής του, μια πλειάδα ιστολογίων θα κάνει αναφορές στον ποιητή. Ο δικός μας Γιάννης Ρίτσος, μάς περιμένει να τον ανακαλύψουμε και να βοηθήσουμε και άλλους να τον ανακαλύψουν.
Ηδη ξεκίνησε με ένα θαυμαστό κομμάτι, το μπλογκ «Πινακίδες από κερί»
Απολαύστε το.
update: Ακόμα ένα υπέροχο κείμενο, με σιγανή, καθαρή και ωραία φωνή. Ο Γιάννης Ευθυμιάδης, ο ποιητής, μιλά στον άλλο ποιητή, όπως αρμόζει ανάμεσα σε ομότεχνους: με αισθαντικότητα και αλήθεια. Μη το χάσετε.
(α, β, μετακόμιση ανάρτησης)
