Το κυκλάμινο πάει στα βουνά...
Η Κατερίνα ξέρει που θα βρει φίλους και γνωστούς, όπως ξέρετε κι εσείς που θα βρείτε εκείνη. Βουνό με βουνό δεν σμίγει!
Σας ευχαριστώ όλους σας! ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ! ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Επιστολές κι Αποστολές


Αποστολή
ΠΡΟΣ
ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ ΒΟΥΝΟΥ

Αγαπημένο μου «κυκλάμινο του βουνού»,
αγαπημένο μου αγριολούλουδο,
που σε πρωτογνώρισα παιδί στα χαλασμένα σκαλάκια του παλιού μας σπιτιού, που μεγαλώνοντας κατάλαβα πως η αξέχαστη μάννα είχε φέρει την ρίζα σου απ’ το βουνό, το αγαπημένο και μοναδικό μας Πήλιο,
αγαπημένο μου λουλούδι, που απλόχερα άνθιζες χρόνια στην αυλή μας, που ποτέ μου δεν σε ξέχασα, που κουβάλησα το όνομά σου στα πρώτα μου λευκώματα και στους παράνομους ραδιοφωνικούς ερασιτεχνικούς σταθμούς, για να κρύψω τα πρώτα μου ερωτικά σκιρτήματα…
αγαπημένο μου «κυκλάμινο του βουνού», που εδώ και τρία χρόνια, σ’ έριξα στα βαθιά νερά, βάζοντας εσένα μπροστά, στον χρήσιμο, μα και ψεύτικο κόσμο του διαδικτύου, αγαπημένη μου περσόνα, μήνες το σκέφτομαι, μέρες το παλεύω και το ψάχνω...
...Θέλω να σου πω, αγαπημένο μου, πως είμαι αποφασισμένη, κάπου εκεί στην διασταύρωση του χρόνου, εκεί στα σύνορα του δύσης του 2008 με την ανατολή του 2009, εκεί που οι χρόνοι ανταλάσσουν την σκυτάλη, πρέπει πια κι εμείς να αποχωριστούμε.
...Μπερδευτήκαμε. Γίναμε ένα. Τόσο που εγώ νιώθω κυκλάμινο κι εσύ ίσως, Κατερίνα. Νομίζω το έχεις καταλάβει. Τον τελευταίο καιρό σε νιώθω θλιμμένο...
...Έχεις γίνει η δεύτερη φωνή μου και σ’ ακούω να μου λες συνέχεια:
« Άσε με να 'ρθω μαζί σου, πάλι! Ξέρω πως θα ταξιδέψεις…»
Ξέρω καλό μου, πως εγώ πρώτη (και μετά κάποιοι άλλοι) «σε χρησιμοποίησα» και σε «βίασα». Το ξέρω, κυκλαμινάκι μου! Του βουνού μου! Εγώ η πρώτη ένοχη μα, μέχρι εδώ!
Γι’ αυτό δεν θέλω να σε πάρω μαζί μου φέτος στα διαδυκτιακά μου ταξίδια.
Όποια κι αν είναι αυτά, όσα κι αν είναι αυτά!
Σου ζητάω συγγνώμη που σε έριξα στα βαθιά.
Σε θέλω πάλι ελεύθερο στα βουνά, ν’ ανθίζεις δίπλα στους βράχους, κι εγώ να έρχομαι να σε βρίσκω εκεί, όμορφο, ξεχωριστό και ευτυχισμένο.
Θα ζεις πάντα στην καρδιά μου και στην σκέψη μου και δεν θα ξεχάσω ποτέ πως ήσουνα η σανίδα της σωτηρίας μου, σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα, όπως είναι τα bloggs.
Γνώρισες όμως κι εσύ μαζί με μένα ανθρώπους αξιόλογους που δεν θα τους γνώριζες ποτέ στη ζωή σου.
Έμαθες και τόοοοσα πράγματα, που εκεί στα βουνά, δε θα τα μάθαινες ποτέ! Μορφώθηκες σ’ αυτό το ταξίδι, χάρηκες, μα και τσαλακώθηκες. Κι αυτό, γιατί εμένα ήθελαν να τσαλακώσουν. Εσύ, εμένα προστάτεψες. Έσωσες πολλές φορές το όνομά μου, ίσως και να το έκρυψες, όμως. Χιλιάδες μάτια είδαν τις φωτογραφίες του βουνού μας, τις θάλασσες και τα λουλούδια μας. Χιλιάδες μάτια διάβασαν τις σκέψεις μου, λίγοι όμως ένιωσαν την Κατερίνα. Όλοι έμαθαν πως υπάρχει ένα «κυκλάμινο του βουνού» που όλο «ανθίζει» γεμίζοντας την βουνοπλαγιά των bloggs με καινούργια κυκλάμινα.

Αγαπημένο μου κυκλάμινο, ταυτιστήκαμε πολύ. Μπερδευτήκαμε και μας μπέρδεψαν. Κουράσαμε και μας κούρασαν. Γι’ αυτό, θα σ’ αφήσω εδώ. Σ’ αγαπώ, σε πονώ, δεν ξεχνώ, μα δεν θα σε πάρω μαζί μου το 2009. Είναι δύσκολος χρόνος, μερικές φορές χρειάζεται ακόμα και κουκούλα ή και το όνομά μου μπροστά. Εγώ έμαθα «κολύμπι». Τα κυκλάμινα δεν κολυμπούν, δεν ζουν χωρίς ρίζα.

Γι’ αυτό δεν θα σε πάρω μαζί μου σε τυχόν νέα μου ταξίδια.

Αντίο, αγαπημένο μου κυκλάμινο! Του βουνού μου… Του αγαπημένου μου Πηλίου!

Αντίο, αγαπημένη μου περσόνα!


Αποστολή


ΠΡΟΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑ

Απάντηση:


Αγαπημένη μου Κατερίνα,

Δεν θα κλάψω, ούτε θα σε παρακαλέσω, για κάτι που δεν θέλεις. Ταυτιστήκαμε, όπως είπες. Γίναμε ένα. Σε ξέρω καλά, από μικρή. Από τότε που μ’ έκοβες μόλις άνθιζα, για να με βάλεις στο φυτολόγιό σου.
Δεν θα πω πολλά. Σε καταλαβαίνω και σε νιώθω. Μη νιώθεις τύψεις για μένα. Εγώ αντέχω. Έχω απόθεμα στις ρίζες μου. Πάλι θ’ ανθίσω κι όσο υπάρχουν βουνά, ακόμα και καμένα, εγώ θ’ ανθίζω. Ακόμα κι αν την ρίζα μου φυτέψουν μες σε βάρκα, εγώ θ’ ανθίζω. Εσύ κουράστηκες. Εγώ, όχι!
Γι’ αυτό, εγώ σ’ αφήνω ελεύθερη να βρεις τον εαυτό σου. Δεν σε «κάλυψα», όσο λες, αφού γρήγορα δήλωσες τ’ όνομά σου. Μαζί ταξιδέψαμε σχεδόν τρία χρόνια τώρα, μαζί χαρήκαμε, μαζί τσαλακωθήκαμε. Σημασία έχει ότι απ’ την "θάλασσα" βγήκαμε κι οι δυο βρεγμένοι, μα ζωντανοί! Και κυρίως, με την συνείδηση ήσυχη. Δεν «πνίξαμε» άλλους για να «σωθούμε» και με όσες δυνάμεις είχαμε βοηθήσαμε κι άλλους να βγουν στην "στεριά". Εγώ είμαι υπερήφανο για σένα! Ελπίζω κι εσύ για μένα.

Κατερίνα μου, επειδή είσαι συναισθηματικά φορτισμένη, θέλω να σου θυμίσω κάποια πράγματα. (Κι είπα: Δεν θα πω πολλά! Τόσο σου έμοιασα! Τόση η ταύτιση!)

Όπως είπες, εδώ μέσα γνωρίσαμε κάποιους αξιόλογους ανθρώπους. Τώρα θα τους αφήσεις μόνους τους; Έτσι κάνουν οι πραγματικοί φίλοι; Κι έπειτα, εκεί στην διασταύρωση του χρόνου… που λες, έρχεται το Νέο Έτος, το 2009, που είναι αφιερωμένο στον αξέχαστο ποιητή μας τον Γιάννη Ρίτσο!
Τον ξέχασες;
Δεν θα κάνεις τίποτα γι' αυτόν;
Αυτόν που μ’ έκανε τραγούδι;
Αυτόν που ήταν η αφορμή να γνωρίσουμε την αγαπημένη μας φίλη την εαρινή συμφωνία! (Αγγελική Κώττη)
Αυτή που τον γνώριζε τόσο καλά και φέτος θ’ αναλάβει την γιορτή του!
Αυτόν που έγραψε την σονάτα του σεληνόφωτος, πού τόσο σ’ αρέσει!
Αυτόν που έγραψε πως η γυναίκα με τα μαύρα παρακαλούσε τον νέο και του έλεγε να την πάρει μαζί του!
Κι εκείνος έφυγε, χωρίς να την πάρει…
Έτσι θα κάνεις κι εσύ;
Δεν θα με πάρεις μαζί σου;

...Γι’ αυτό, αγαπημένη μου Κατερίνα,

Άφησέ με να 'ρθω μαζί σου και να πάμε μαζί, ως εκεί!
Ως τη γιορτή του Γιάννη Ρίτσου, που ξέρω πως θα πας!
Βήμα παραπέρα!
Στο υπόσχομαι. Δεν θέλω άλλα ταξίδια. Μου φτάνει μέχρι εκεί. Εκεί πιστεύω πως είναι ο σωστός χώρος που μπορείς να μ’ αφήσεις, ελεύθερα! Εκεί θα ζω! Εκεί θα χαίρομαι και θα σε συναντώ συνάμα!

...Πέρα απ’ την όποια απόφασή σου, σου εύχομαι ο Νέος Χρόνος που έρχεται να σου φέρει πέρα απ’ την πολυπόθητη για όλους Υγεία, Ειρήνη κι Αγάπη, όλα όσα σου στέρησε μια ολόκληρη ζωή! Σε σένα και σε όλους τους φίλους σου και φίλους μας και μη!

Αποστολή

ΠΡΟΣ

ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ ΒΟΥΝΟΥ

Αγαπημένο μου κυκλάμινο,

Θα ήμουνα πολύ εγωίστρια, άδικη κι αχάριστη μαζί σου, αν δεν σου έκανα αυτό το χατίρι! Εκεί είναι η θέση που σου αξίζει, πράγματι! Εκεί θα σ’ αφήσω κι εκεί θα σε βρίσκω τόσο εγώ, όσο και όλοι οι φίλοι μας και μη. Από κει θα τα λέμε και θα ταξιδεύουμε μαζί με τον Γιάννη Ρίτσο και τους φίλους του!

Σου δίνω το εισιτήριο και η είσοδος είναι ΕΛΕΥΘΕΡΗ για σένα και για όλους!
(Εκτός απ’ τις διαφημίσεις τυχερών παιχνιδιών).

Ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος, κυκλαμινάκι μου, και ΚΥΡΙΩΣ ΥΓΕΙΑ και ΕΙΡΗΝΗ για μας και για όλον τον κόσμο!

Χίλιες λέξεις...







Απ' τους γλάρους που άραξαν στο λιμάνι του Βόλου.




Από ΕΣΠΡΕΣΣΟ

Από Θεσσαλία

Από Έθνος



Από Ε. Τ.



Από Ελευθεροτυπία





Από τα ΝΕΑ



Από Ριζοσπάστη

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

ΕΥΧΕΣ

Το κυκλάμινο βουνού σας εύχεται ολόψυχα

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
και
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ
Ο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ!

Το 2009 να φέρει σε όλους μας περισσότερη

Υγεία, Αγάπη, Χαρά και Ειρήνη!

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008

Πες τα μας, Έλενα!

Είχα σκοπό να ανεβάσω μια Χριστουγεννιάτικη εικόνα και να σας πω τα κάλαντα...
(κι εδώ, μιας και κάποιοι εδώ με ψάχνετε...)
Όταν διάβασα όμως αυτό το κείμενο, άλλαξα γνώμη.
Αντί για κάλαντα φέτος, χρειάζεται προβληματισμός.
Γι' αυτό αφήνω την Έλενα να μας τα πει, όπως εκείνη τα ζει και τα νιώθει!
Πες τα μας Έλενα!
Και του χρόνου...
...ελπίζω τα "τραγούδια" σου, να μην πονάνε τόσο!

Ο λόγος στην Έλενα.
Η Έλενα Γεωργακοπούλου, περυσινή μας μαθήτρια και φέτος φοιτήτρια στη Φιλολογία Αθήνας, μας επισκέφτηκε σχολείο και μας έδωσε για δημοσίευση ένα κείμενό της, απόρροια προβληματισμού των ημερών αυτών.
Με πολύ χαρά τη δεχτήκαμε, το δεχτήκαμε, το παρουσιάζουμε.

1. Είμαι στο λεωφορείο και πηγαίνω στη Σχολή.
Στα διπλανά καθίσματα τέσσερις συνταξιούχοι άγνωστοι συζητούν πώς καταφέρνουν να ζουν με 200ευρώ σύνταξη.
Γυρίζω το κεφάλι και την ίδια ώρα βλέπω να βγαίνουν από το γκαράζ της Βουλής τα λεφτά των πολιτών: υπερπολυτελή αυτοκίνητα την ίδια ώρα που υπάρχει άνθρωπος που ζει με 15ο ευρώ.

2. Πηγαίνω πάλι στη Σχολή, άλλο πρωί.
Κάθομαι από την πλευρά του παραθύρου, για να χαζεύω έξω.
Περνώ πάλι από τη Βουλή και στο πρώτο σκαλοπάτι βλέπω έναν ειδικό φρουρό.
Να βλέπει τι; Να παρακολουθεί τι; Να περιφρουρεί την ελευθερία μου; Να βλέπει πώς περπατάω, πώς κινούμαι, αν μιλώ στο κινητό;

3. Ειδικός φρουρός δολοφονεί έναν άνθρωπο.
Δεν έχει σημασία αν είναι 15, 25, 35, 55 χρονών. Είναι άνθρωπος.


Πιστεύω ότι αυτή η κατάσταση είναι χειρότερη από τη χούντα, γιατί εκεί ήξερες τι αντιμετωπίζεις. Ήταν ξεκάθαρα η δικτατορία και πολεμούσες για την ελευθερία. Τώρα ζούμε σε μία δήθεν δημοκρατία και πολεμούμε για μια αληθινή δημοκρατία. Έχουμε να κάνουμε με δήθεν υποστηρικτές της που είναι χειρότεροι και από τους δικτάτορες, γιατί έχουν καταχραστεί τον όρο δημοκρατία, για να καλύψουν τα δικά τους σκάνδαλα.


Σε μια κατάσταση πολέμου βρισκόμαστε. Έχουμε, άραγε, ποτέ διανοηθεί τι σημαίνει να φοβάμαι να βγω έξω, γιατί , αν περάσω από το κέντρο μπορεί και να βρεθώ με καμιά σφαίρα στο κεφάλι; Ακούω στις ειδήσεις για οικονομική κρίση, πολιτική αναστάτωση, κοινωνική παρακμή, για εξαχρείωση, για κρίση θεσμών, αξιών…


Αναρωτιούνται όλοι τι έκαναν στη νέα γενιά, θεωρούν ότι πρέπει να ακούσουν τους νέους κλπ κλπ. Αλλά φτάνει! Βαρέθηκα να βγαίνουν όλοι και να περιγράφουν την εποχή. Με πλούσιο λεξιλόγιο, με περίεργες λέξεις, με συνώνυμα των συνωνύμων. Φτάνει πια η ξύλινη γλώσσα. Λύσεις θέλουμε όλοι. Και αυτές δεν τις βγάζει κανένας από το στόμα του. Κανένας δε βγαίνει απλά και αληθινά να πει προτάσεις. Όλοι απλώς διαπιστώνουν το πρόβλημα. Στις λύσεις μάλλον βαριούνται.

Ο πρωθυπουργός απλώς λυπάται για τη δολοφονία και εκφράζει τα βαθύτατα συλλυπητήριά του στην οικογένεια.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ το μόνο που βρήκε σκόπιμο να πει είναι ότι πρέπει να πάμε σε εκλογές.
Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ δίνουν τη δικιά τους ενδοπολιτική μάχη και το ΛΑΟΣ προτείνει να πάμε να διαβάσουμε Πλάτωνα.
Μήπως, λέω, μήπως, πρέπει να επικεντρωθούν και λίγο στο "μικρό προβληματάκι" που έχει η χώρα;


Γιατί η κοινωνία δεν έχει τραυματιστεί τις τελευταίες μέρες.
Τόσα χρόνια που διαλύουν το κράτος συνεχώς τραυματίζεται.
Το σάπιο βρωμάει από μακριά και εμείς δεν αντέχουμε άλλη δυσωδία.
Είμαι 18 χρονών και δε θέλω να πιστεύω ότι σ'αυτό τον τόπο ούτε μια αλλαγή δεν μπορούμε να κάνουμε σωστά.
Μπορούμε όλοι να αλλάξουμε κάτι προς το καλύτερο, μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία.
Σημασία έχει ότι ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.

Τι έχουμε να πούμε στην Έλενα;
************
(Αντιγραφή απ' το Έκτο Λύκειο Καλλιθέας)

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Σκόρπια θα 'μαι...

Για να μην ανησυχήσετε και με ψάχνετε...

επιστρέφω στην Ιθάκη μου...

http://kyklaminovounou.blogspot.com

Σκόρπια θα 'μαι...
Έτσι κι αλλιώς... σκόρπια ήμουνα!

Για τα σχόλιά σας με ενημερώνει η yahoo

(Τα κόκκινα είναι υστερόγραφο)

Ζούγκλα γίναμε!

Ζούγκλα γίναμε!

από παντού!

Ένας παππάς να μας διαβάσει!

Ας τους ακούσουμε!

(Απ' τα μηνύματα)


Βρίσκει απήχηση η πρότασή μας για ψήφο στα 16!
Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που ο πρόεδρος του ΣΥΝ, κατά τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε χθες το απόγευμα στη Μυτιλήνη, υιοθέτησε την πρόταση που έχουν ήδη κάνει δημόσια οι Οικολόγοι Πράσινοι για την παροχή δικαιώματος ψήφου στους νέους και νέες 16 ετών.
Απευθυνόμαστε και στις άλλες πολιτικές δυνάμεις να πράξουν το ίδιο.
Άλλωστε, ήδη σε άλλες χώρες οι νέοι άνω των 16 ετών έχουν εκλογικό δικαίωμα. Εκτός από την Αυστρία και στη Βραζιλία, την Κούβα και τη Νικαράγουα ψηφίζουν στις γενικές εκλογές από το 16ο έτος της ηλικίας, στο Ιράν από το 15ο και στην Κορέα, την Ινδονησία και το Σουδάν από το 17ο. Στη Γερμανία, τη Σκανδιναβία, την Ολλανδία, το Βέλγιο (Φλάνδρα), σε πολλές Πολιτείες των ΗΠΑ και στον Καναδά ψηφίζουν στις τοπικές εκλογές.
Η ΚΕΔΚΕ με το Ινστιτούτο της το πρότεινε επίσης για τις τοπικές εκλογές. Το ίδιο υποστήριξε και ο καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών Αντώνης Μακρυδημήτρης, σύμβουλος του Πρωθυπουργού σε θέματα Δημόσιας Διοίκησης, με την επιχειρηματολογία ότι ήδη από το 15ο έτος της ηλικίας τους επιτρέπεται οι νέοι να εγκαταλείψουν το σχολείο και να εργαστούν, είναι ικανοί προς δικαιοπραξία, μπορούν να συνάψουν γάμο, ενώ οι παραβατικές πράξεις τους είναι και ποινικά κολάσιμες.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι επιμένουμε ότι τα γεγονότα των τελευταίων ημερών απέδειξαν ότι δεν μπορούμε να συνεχίζουμε να διαμορφώνουμε χωρίς τους νέους την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον, μέσα στα οποία καλούνται να ζήσουν. Στην προσπάθεια να τους δοθεί πιο ουσιαστικός λόγος, θα συμπορευτούμε με όσους συμμερίζονται έμπρακτα αυτές τις απόψεις.
Αν δεν μπορούμε να καταλάβουμε τους νέους, τουλάχιστον ας τους ακούσουμε.


Ολόκληρη η προχθεσινή ανακοίνωση των Οικολόγων Πράσινων για το θέμα στο: http://www.ecogreens.gr/gr/modules.php?name=News&file=print&sid=989

Η Εκτελεστική Γραμματεία
**********
Ας τους ακούσουμε!

...αφού "στραγγίσαμε"!











Ήταν πρωί του Δεκέμβρη. Στις 12, του Αγίου Σπυρίδωνα!

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

...ύπνος βαθύς!

Δεν μ' αγαπάς;

Σ' αγαπάω!

Μμμμ... καλά!

Εσύ καλά τα λες κυρία Κατερίνα Νικολοπούλου μου, αλλά μ' αυτά και τα άλλα, μόνο με χαπάκια θα την βγάλουμε καθαρή!

ΣΤΙΓΜΕΣ








Έτσι!

Αν θέλω το πιστεύω!