Το κυκλάμινο πάει στα βουνά...
Η Κατερίνα ξέρει που θα βρει φίλους και γνωστούς, όπως ξέρετε κι εσείς που θα βρείτε εκείνη. Βουνό με βουνό δεν σμίγει!
Σας ευχαριστώ όλους σας! ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ! ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Καλό ταξίδι στον μπαμπά σου, Αλέξη!


Τον Αλέξη Γεωργούλη τον γνώρισα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, στην πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του.
Πέρα από πολύ ταλαντούχος ηθοποιός και πολύ όμορφο παλικάρι είναι κι ένα πολύ καλό, απλό και ευαίσθητο παιδί.
Δεν τον περίμενα έτσι!
Συναντηθήκαμε σε κάποια διαλλείματα ανάσας. Εγώ για τσιγάρο, εκείνος για να "μαζέψει" δυνάμεις και να ξαναγυρίσει κοντά στον πατέρα του.
Μιλήσαμε λίγο (σχετικά) αλλά είπαμε πράγματα ουσίας.
Δεν ξέρω αν εκείνος θα με θυμάται στο μέλλον, εγώ όμως, από τότε, τον θυμάμαι κάθε μέρα!
Μου είπε κάτι, που αν και μεγαλύτερή του, δεν το είχα σκεφτεί, ούτε το είχα υπολογίσει.
Του είπα πως "γύρισα" τον παππού πίσω...
και μου είπε πολύ σοβαρός, τα σοφά λόγια:
"Δεν ξέρω αν έκανες καλά!"
Μετά τις τόσες ταλαιπωρίες του παππού, Αλέξη, όχι, δεν έκανα καλά!
Εσύ είσαι η αφορμή που θα το σκεφτώ πολύ, αν θα το ξανακάνω!
Σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό!
Φεύγοντας απ' την Λάρισα, μ' "έτρωγε" να μάθω νέα για τον μπαμπά του Αλέξη.
Δεν πήγαινα όμως στο περίπτερο και ζούσα με την ελπίδα πως ο μπαμπάς του ζει!
Χθες πήγα για δουλειά και ξεφύλλισα όλα τα περιοδικά για να μάθω νέα του.
Στο clam+STYLE βρήκα ότι θα λείπει στην Νέα Υόρκη.
Αυτό το ήξερα, όπως ήξερα και πόσο στεναχωριέται που θα μείνει μόνη της η μαμά του.
Χάρηκα όταν είδα ότι δεν έγραφε τίποτα για τον μπαμπά του.
Άρα, το παλεύει, σκέφτηκα!
Μετά όμως, ξεφυλλίζοντας το OK, παρέλυσαν τα πόδια μου...
Στεναχωρέθηκα πολύ, σα να έχασα έναν δικό μου άνθρωπο!
Σκέφτηκα τις δύσκολες στιγμές... του παιδιού, του Αλέξη!
Καλό ταξίδι στον μπαμπά σου, Αλέξη μου!
Να ζήσεις να τον θυμάσαι!
Να είσαι γερός και ευτυχισμένος και γρήγορα να γυρίσεις κοντά στην οικογένειά σου που σε χρειάζεται και κοντά σε όλους εμάς που σε θαυμάζουμε για το ταλέντο σου και σ' αγαπάμε!