Η ΜΑΓΙΣΣΑ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟΜΠΕΛΟ
PAULO COELHO ( ΠΑΟΥΛΟ ΚΟΕΛΟ )
Α. Α. ΛΙΒΑΝΗ
Η αγάπη δε μετριέται όπως μετράμε ένα δρόμο ή το ύψος ενός κτιρίου.
Σελ.65
Όταν κλείνουν τα στόματα, σημαίνει ότι υπάρχει κάτι σημαντικό να ειπωθεί.
Σελ.79
»Όλοι μας δουλεύουμε για κάποιο λόγο: για να θρέψουμε τα παιδιά μας, να βγάλουμε χρήματα για να ζήσουμε, να δώσουμε νόημα στη ζωή μας, να αποκτήσουμε ένα κομματάκι εξουσίας. Υπάρχουν όμως και βαρετά στάδια σ’ αυτή τη διαδικασία, και το μυστικό είναι να μεταμορφώσουμε αυτά τα στάδια σε συνάντηση με τον ίδιο μας τον εαυτό ή με κάτι ακόμα μεγαλύτερο.
Σελ.97-98
»Γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε και γαλουχηθήκαμε με τη ρήση «Ο χρόνος είναι χρήμα». Ξέρουμε τι ακριβώς είναι χρήμα, όμως ποιο είναι το νόημα της λέξης «χρόνος»; Η μέρα έχει είκοσι τέσσερις ώρες και άπειρες στιγμές. Πρέπει να έχουμε συνείδηση του κάθε λεπτού, να ξέρουμε να το εκμεταλλευόμαστε σε ό,τι κάνουμε ή κάνοντας απλώς συλλογισμούς για τη ζωή. Αν ελαττώσουμε ταχύτητα, όλα διαρκούν πολύ περισσότερο. Φυσικά, μπορεί να διαρκέσει πολύ περισσότερο το πλύσιμο των πιάτων ή η άθροιση των χρωστικών υπολοίπων, ο υπολογισμός των πιστώσεων ή η καταμέτρηση γραμματίων, γιατί όμως να μην αξιοποιήσουμε αυτό το χρόνο σκεπτόμενοι ευχάριστα πράγματα, χαρούμενοι που είμαστε ζωντανοί;»
Σελ.99-100
»Θα έρθει η στιγμή που δε θα σκέφτεσαι πια αυτό που κάνεις. Θα γίνεις εσύ η ίδια το γράμμα, το μελάνι, το χαρτί και η λέξη».
Σελ.118
«Όταν πεθάνω, να με θάψετε όρθια, γιατί έζησα όλη μου τη ζωή γονατιστή!»
Κανείς δεν είπε λέξη.
Σελ.157
Αργότερα ανακάλυψα ότι η φράση που είχε πει όταν τελείωσε το χορό της ήταν μια αρχαία τσιγγάνικη ρήση.
Σελ.158
Μιλάω στο παρόν, γιατί για μας δεν υπάρχει χρόνος, μόνο χώρος. Γιατί μοιάζει σαν να ‘ταν χτες.
Σελ.159
«Το φως είναι άστατο, σβήνει με τον άνεμο, ανάβει με τον κεραυνό, λάμπει σαν τον ήλιο, δεν είναι ποτέ εκεί, αλλά αξίζει τον κόπο να αγωνιστείς γι‘΄αυτό», έλεγε.
Σελ.165
«Η ψυχή δεν έχει ηλικία, δεν ξέρω γιατί μας απασχολεί τόσο το θέμα».
Σελ.328
»Όταν το μίσος κάνει έναν άνθρωπο να προοδεύει, μεταφορφώνεται σε μία από τις πολλές μορφές αγάπης».
Σελ.364
